نقد فیلم آب و آتش
آب و آتش سومین اثر سینمایی فریدون جیرانی اسب.فیلم به ظاهر درگیر دغدغه ی زنان است اما به نظر می رسد دغدغه ی اصلی آقای جیرانی به گند کشیدن فرهنگ 2500 ساله ی ایران است.علت این سخنم وجود شخصیت رذلی چون مجید شهلا در فیلم است که زنش را به دوستانش قرض می دهد.این است فرهنگ ما؟
داستان فیلم در مورد نویسنده ای است(که البته تنها در سخن نویسنده است و چیزی از نویسندگی در او نمی بینیم.)که به دلیل بحث با همسرش از خانه خارج می شود و در شهر با دختری خراب آشنا می شود و به خانه اش می رود بی خبر از آنکه همسرش همان شب به قتل میرسد و تنها مشکوک به قتل خود اوست و حالا نیازمند شهادت آن دختر است تا از قتل همسرش رهایی یابد.این داستان شاید به داستان فیلمهای حادثه ای نزدیک باشد اما اینگونه نیست بلکه کارگردان بیشتر غرق در شخصیت پردازی فیلم است.
داستان از همان ابتدا مشکل دارد و مشخص نیست که چرا کسی را که به او مشکوک هستند آزاد می کنند و او بدون کمک گرفتن از دستگاه قضایی خود شبانه به دنبال دختر می رود و آزاد در شهر قدم می زند تا شاهد بیابد آن هم شاهدی خراب با سابقه ای بد!
جالب اینجاست که کارگردان در این فیلم جانب زن خراب را می گیرد و از او حمایت می کند در حالی که این زن خود به چیزی اعتقاد ندارد و پایان این دنیا را پایان زندگی می داند.کارگردان با تمام تلاشی که برای شخصیت پردازی می کند نتوانسته هیچ شخصیت قابل باوری بسازد و همه ی شخصیتها سطحی و بی ارزشند به همین جهت بیننده با آب و آتش ارتباط برقرار نمی کند.از شخصیت افتضاح و بی اصالت مجید که غولی دستساز بیش نیست گرفته تا شخصیت تهی نویسنده که انگار نه انگار که زنش به قتل رسیده و خودش نیز در شرف اعدام است.
برای مثال اصلا مشخص نیست مرگ همسر نویسنده برای فیلم چه ارزشی دارد؟آن هم زنی که بیننده تنها یک بار سایه ی او را می بیند به همین جهت مرگ این شخصیت هیچ همذات پنداری ایجاد نمیکند. و یا چرا مجید از صبح تا شب زنش را به حراج می گذارد اما ناگهان با دیدن آقای نویسنده رگ غیرتش به جوش می آید؟
در پایان خوب است به بررسی بازی ها بپردازیم.پرستویی:شاید یکی از ضعیفترین بازیهای این آقا را بتوان در این فیلم مشاهده کرد.بازی به شدت ضعیف و مصنوعی که بیننده را به خنده می اندازد.(برای مثال به صحنه ای که جسد همسرش را دید به خاطر بیاورید که چقدر مسخره است.) حاتمی:بسیار خوب بازی کرده و نشان داده از پس هرگونه نقشی به خوبی بر می آید. پسیانی:بسیار خوب بازی کرده و اگر شخصیت مجید قدری قابل باور میشود مدیون بازی باور پذیر آتیلا پسیانی می باشد.
عناوین یادداشتهای وبلاگ