نقد فیلم دادشاه

دادشاه یک اثر تاریخی و مستندوار به کارگردانی حبیب کاوش است.فیلم به نسبت سی سال قبل فیلم خوش ساختی می باشد اما شاید اکنون نتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و می توان نتیجه گرفت که فیلم در دسته ی آثار ماندگار قرار نمی گیرد.فیلم زندگی یک مرد دلیر بلوچی است که در برابر ظلم دستگاه حکومتی می ایستد تا سرانجام جان خود را فدا کند.(نام این مرد دادشاه است)

این فیلم با اصول فیلمهای مستندی ساخته شده است و در زمان خود توانسته از تمام امکانات استفاده کند تا شاید در آن زمان فیلمی قوی بسازد.فیلم یک شروع غافلگیر کننده دارد و در ابتدا به بیننده نوید یک اثر جذاب سینمایی را می دهد.اما می توان گفت که تنها ابتدای فیلم جذابیت خاصی دارد و با گذشت زمان آرام آرام آتش فیلم می خوابد و فیلمی سرد به بیننده اهدا می شود.

خوبی این فیلم آن است که در زمانی که سیل فیلمهای اکشن بی فیلمنامه در حال تخریب سینمای ایران بود این فیلم هدفی را پیش می برد و خود را نسبت به فیلمهای اطرافش تافته ی جدا بافته کرده بود.فیلم درست است که از قدرت کارگردانی بالایی نسبت به زمان حال برخوردار نیست اما حرفهای مهم و زیبایی می زند که به زمان وابسته نیست بلکه سخنی است برای تمام زمان ها.برای مثال فیلم به خوبی ارزشها را در مقابل ضد ارزشها قرار می دهد و به تقدیر و نقد آنها می پردازد.کافی است به مقایسه ی شخصیت دادشاه و عبدالمجیدخان بپردازید که هر دو با وجود یاقی نام گرفتن تفاوتهای بسیاری دارند.یکی آقای مردم است و دیگری آقای پول و قدرت.حتی در فیلم چند دیالوگ ماندگار را میشنویم که بسیار قابل تامل هستند مانند جمله ی(( مرد برای نام می میرد نامرد برای نان))و چندی دیگر از این جملات.

اما فیلم مشکلی دارد که کمی آن را غیرقابل تحمل میکند و آن هم این است که شخصیت دادشاه کاملا معصوم نشان داده شده است در حالی که این چنین معصومیتی تنها مخصوص اولیای خداوند است و خوب است اگر در مورد زندگی کسی فیلم می سازیم به صورت یک جانبه به زندگی او نپردازیم و گاه از جوانب منفی نیز به زندگی او نگاه کنیم.

اما اگر با دیدن فیلم کمی تفکر کنیم و این فیلم را با فیلمهای امروزی مقایسه کنیم به این نکته می رسیم که سینمای ما پیشرفت قابل توجهی داشته و سطح کارگردانی این روزها در کشور ما به شدت ارتقا یافته است و این پیشرفت با وجود کارگردانان جوان و آینده دار خوبی همچون بهرام توکلی-عبدالرضا کاهانی و .. در حال ادامه است.

در پایان باید بازی سعید راد در نقش دادشاه را یک بازی استثنایی و ماندگار توصیف کرد که شاید همین بازی توانسته او را این چنین در سینما قابل احترام نگه دارد.